Szczególnie wyrafinowaną kolekcję kamelii można znaleźć w Palmiarni wiedeńskiego pałacu Schönbrunn. Cesarzowa Maria Teresa i jej mąż Franciszek I Stefan byli zapalonymi kolekcjonerami rzadkiej i egzotycznej flory. Przez sto lat te bezcenne okazy stały się wyrazem potęgi monarchii. Aby chronić je przed surowymi austriackimi zimami, w Wiedniu zbudowano imponującą Palmiarnię. W momencie jej ukończenia w 1882 roku była to największa szklarnia na świecie i do dziś zalicza się do czterech największych tego typu obiektów w Europie.

Euforyczny entuzjazm dla kamelii w domach arystokracji i burżuazji XIX-wiecznej Europy pomógł ugruntować jej rolę w historii kultury. W 1853 roku Giuseppe Verdi skomponował muzykę do powieści Camille (La Dame aux Camélias) Alexandre'a Dumas, tworząc jedną z pierwszych nowoczesnych oper tamtych czasów, La Traviata. Jest ona obecnie uważana za jedną z najbardziej udanych oper w historii muzyki.

Podobnie jak XIX-wieczne rzadkie okazy kwiatów, tak i fortepian Kamelia jest cennym instrumentem kolekcjonerskim. Pozwala doświadczyć bogactwa i ponadczasowej symboliki: przyjaźni, harmonii i piękna. Elegancki spód pokrywy fortepianu inkrustowany jest drewnem klonu, ozdobiony misternym wzorem różowej i czerwonej kamelii. Delikatne wariacje kwiatów, liści i łodyg ułożone są w okazałych fornirach z jaworu, jesionu i orzecha włoskiego. Wymagające najwyższych kwalifikacji zastosowanie tradycyjnej techniki cieniowania piaskiem nadaje temu dziełu sztuki wyjątkową trójwymiarową jakość. Wnętrze obudowy fortepianu i strojnica są również inkrustowane klonem. Nawet podstawka pod nuty, wykonana z klonu oczkowego, nawiązuje do ozdobnego motywu kwiatu kamelii. Limitowana edycja jedynie 18 fortepianów 214VC w czarnym połysku, posiada indywidualną numerację na eleganckiej mosiężnej tabliczce.