Począwszy od wczesnych lat 90., Tori Amos stała się jedną z pierwszych kobiet w branży pop, która pojawiła się na scenie z fortepianem, co w tamtych czasach było niezwykłym widowiskiem. "Wymagało to lekkiego tupetu. To była bitwa, wojna na brzmienie".

Tori Amos rozpoczęła naukę w Peabody Institute w wieku pięciu lat, będąc najmłodszą uczennicą, gdzie pobierała lekcje gry na fortepianie klasycznym. Jako artystka solowa zadebiutowała w 1991 roku i od tego czasu regularnie pojawia się na listach przebojów. Charakterystyczne dla jej muzyki są sentymentalne utwory odnoszące się do własnych doświadczeń, które intensywnie obrazują wszystkie zmiany w jej życiu osobistym, a także w społeczeństwie. Jej twórczość koncentruje się na różnych tematach, z powtarzającymi się motywami feminizmu, polityki i religii. Od czasu swojej pierwszej światowej trasy koncertowej w 1992 roku, Tori Amos zagrała ponad 1000 koncertów.

Fortepian Bösendorfer jest stałym elementem jej kariery. "Fortepian żyje dzięki wszystkim uczuciom, które włożyli w niego pracujący nad nim ludzie". Tori Amos jest artystką Bösendorfera od wielu lat. Upiera się przy określaniu swojego fortepianu jako "ona", nie nadając mu konkretnego imienia. Na scenie lubi przedstawiać fortepian jako "tę uroczą małą damę". "Wiem, że w chwili, gdy jej dotknęłam, stała się moją przyjaciółką. To nie tylko fortepian; każdy Bösendorfer wydaje się mieć coś w rodzaju zrozumienia. Mogą mówić, mogą słuchać. Kiedy na nich grasz, stajesz się przedłużeniem fortepianu."